Wandeling langs de kustlijn

Blankenberge – Bredene

Vandaag nemen we de trein van Tienen naar Blankenberge om daar ons hoofd leeg te maken aan de zee. Snel een dagje verlof genomen want ze geven schitterend weer, 15 graden en dat voor 15 februari.

Tickets geboekt online bij de NMBS, wat schandalig duur is. 22,5 euro per persoon (50% tarief voor grote gezinnen ) en 6 euro voor Rayna. Met dat geld kan je naar Marokko vliegen op een doordeweekse dag!

Voor Rayna is het de eerste keer dat ze meereist met de trein. Ze houd alles goed in ’t oog maar blijft betrekkelijk rustig. Het is redelijk druk op de trein wat ik niet verwacht had omdat de ochtendspits toch al gedaan is.

Aangekomen in Blankenberge wandelen we direct naar het strand en besluiten we om deze links af te wandelen zodat we het zonnetje steeds in ons gezicht hebben.

Rayna vind het strand geweldig, ze hapt naar het zand, springt enthousiast rond en loopt direct de zee in!

In Blankenberge maken we een omweg via de haven om onze weg langs het strand en de duinen verder te zetten.

We komen hier de brug ‘het wrakhout’ tegen, dat een camping verbind met de zee.

Wandelpad op de rand van de duinen in Wenduine

‘s Middags trekken we de duinen in om te picknicken en even uit te rusten.

Genieten van het eerste lentezonnetje, rust, zee en strand

Wanneer we de duinen uit gaan ontdekken we een grafitti tunnel die het strand verbind met de De Haan.

We wandelen verder richting Oostende en met 20 km in onze benen besluiten we af te ronden in een café op het strand met de ondergaande zon en een heerlijke koude pint.

We nemen de tram terug naar Blankenberge, eten iets en nemen de trein terug naar Tienen.

Het was een heerlijke ontspannende dag samen en Rayna heeft vele nieuwe indrukken opgedaan. Ze slaapt de hele rit naar huis.

We zijn wel stikop en beseffen dat we terug moeten beginnen te trainen voor ons tweede deel van Compostela want dat belooft een hele zware tocht te worden met weinig faciliteiten.